Na uitgebreid wachten op de postbode, is vandaag eindelijk de grote doos met daarin de kolf en bijbehorende spulletjes afgeleverd. Een van de weinige pakketten die je toch niet echt ontvangt en uitpakt als een leuk cadeautje. Het lijkt wel huiswerk.
Over drie weken is het zover. Dan zal ik weer moeten terugkeren naar mijn werk en mijn kleintje naar het kinderdagverblijf gaan. Ik zucht al diep als ik de zin alleen al tik. Als ik het hardop zeg, is dat steevast met een snik en een trillende pruillip. Kan ik ook niks aan doen. Eigenlijk vind ik het ook vreselijk. Dat ik niet permanent kan thuisblijven, bedoel ik. Lijkt me heerlijk...
Het freelance-verhaal is in elk geval even in de ijskast gezet. Doorslaggevende reden is toch die hypotheek. Als ik graag wil verhuizen - en geloof me, hier op vier hoog zonder lift met kinderwagenonderdelen die elke keer mee naar boven gaan en een ventje dat ook alleen maar zwaarder wordt, heeft dat aardig wat prioriteit - dan is het volgens ons de beste optie om te kijken naar een koopwoning. Want met huren heb je een even hoog maandbedrag, maar daar zie je niets van terug. Anyway - we gaan nu even voor die hypotheek, waarvoor mijn bestaande vaste contract een behoorlijk vereiste is. Dus voorlopig gaan we even zo door en daarna zien we wel weer.
Maar goed, ik dwaal af. Want weer gaan werken en buitenshuis zijn, betekent ook dat je iets slims moet verzinnen voor de borstvoeding. Vandaar die kolf. Alsof het niet lastig genoeg is elke keer een aparte tas mee te zeulen met machine en flesjes, lees ik net dat ik 80% van het apparaat ook nog na elke gebruik netjes moet afwassen en drogen. Zullen ze leuk vinden op m'n werk. Dan vind ik het niet gek dat je een kwart van je werktijd krijgt (tot het kind negen maanden is), want met al dat afwassen ben je aardig wat tijd kwijt. Het zou mij niets verbazen als het kolven zelf zolang nog niet duurt...
Nu moet ik dus de komende weken ook alvast gaan oefenen. Met kolven en ook met mijn kindje laten experimenteren met de fles en speen. Dat wordt wat. Twee dagen drie tot vier porties drinken die niet dichtbij mama te halen zijn, lekker tegen haar aan met haar warmte, geur en hartslag. (Misschien helpt het tegen het zuchten en de pruillip als ik dus niet elke keer aan dit soort dingen denk... Zucht.) Of zou het voor hem even wennen zijn en dan is het prima?
Zoals ik al zei: met al dat oefenen en schoonmaken is het net huiswerk. Sterker nog, het voelt aan alsof ik moet blokken voor een tentamen - de zenuwen, de verhoogde hartslag en de tegenzin zijn er. Uiteraard is het voor een goed doel, anders kan ik net zo goed meteen een ton poedermelk aanschaffen en er klaar mee zijn, en ik kies er helemaal zelf bewust voor om met borstvoeding verder te gaan. Maar toch, als je je kleine baby aanlegt en hij drinkt, dan is dat iets heel moois en intiems. Nu met die kolf en alle losse onderdelen wordt het iets plastisch. Ik voel me echt net een melkfabriek die nog een laatste dry run heeft voor de deuren over drie weken officieel opengaan.
