'Hebben ze daar geen overblijf, dan?'

Op een van de vele gewone schoolochtenden sta ik met de kinderwagen en twee kids voor de deur, klaar om naar school te lopen. Het is zowaar droog, alleen koud. De buurvrouw, die ons al twee jaar door weer en wind ziet ploeteren met z’n drietjes, vraagt: ‘Op welke school zit hij eigenlijk? Hebben ze daar geen overblijf, dan?’

Nonchalant antwoord ik dat ze die heus wel hebben. Zoontje valt bij: ‘Maar ik wil zo graag bij mama zijn.’ De buurvrouw trekt een zuur mondje en brabbelt daar op een treiterige toon iets achteraan wat lijkt op ‘om mummum mum mum mummummum’, in imitatie van zijn intonatie.

Nou ja, zeg.