(c) Creative Difference |
Morgen is het zover.
Dan gaat zoontje zijn eerste wenochtendje naar school. En weet je wat het is?
Ik heb een beetje de irreële gedachte dat ik mijn zoontje 'inlever' en dan na afloop een stempel of
rapportcijfer krijg. Een soort van oordeel over hoe ik het de afgelopen vier
jaar heb gedaan. Idioot, hè?
Die eerste ochtend
bepaalt hoe de juf hem ziet en behandelt. Straks gaat ze me vertellen wat hij
allemaal allang had moeten kunnen maar niet doet/kan/wil, of wat hij wel gedaan
heeft dat juist niet mag. Wat als ze me alleen maar aankijkt met een opgetrokken
wenkbrauw?
Ik weet niet hoe hij
reageert op zo'n nieuwe omgeving, op een doodgewone ochtend waarop hij ineens
naar een kleuterschool moet, waar hij niet alleen vriendjes zal krijgen, maar
ook ineens moet doen wat een wildvreemde juf zegt. Waar mama de hele ochtend niet
in de buurt is en hij zichzelf moet zien te redden met allerlei regeltjes en
een situatie waarmee hij nog niet bekend is.