Uiteindelijk hebben we een paar maanden na de verhuizing twee scholen bezocht. Nou ja, ik eentje, want bij het tweede bezoek had ik net de bevalling achter de rug. Maar mijn man ging met zoontje kijken, en wat hij zag, beviel hem wel. De school maakte een goede indruk. Maar ja, wat hij zag, heb ik dus niet gezien.
Qua gevoel scoorde school 1 bij mij best goed. De lesmethode leek op wat ik gewend was van vroeger, het zag er netjes uit, de school heeft een normaal aantal leerlingen en die zijn verdeeld over twee locaties, zodat de onderbouw geen ‘last’ heeft van de bovenbouw. Alles is op loopafstand van huis.
Maar dat is school 2 ook. Die heeft echter een enorm aantal leerlingen. Wel verdeeld over heel veel klasjes, dus ze zitten niet met vijftig in een lokaal of zo. Het is er alleen wel een topdrukte zodra de kindjes naar huis gaan. Uitverkoop bij de Bijenkorf is er niks bij.
Toen sprak ik een van de buren verderop. Zij schrok toen ik school 1 noemde; ze had er slechte ervaringen mee… Slik. Op de school die mij wel beviel bleken aso-ouders rond te lopen die hun hand er niet voor omdraaiden iemand anders de huid vol te schelden op het schoolplein. De sfeer was er verziekt, met als gevolg: stress voor de kinderen. Zo erg dat de buurvrow haar kinderen daar heeft weggehaald. En zij niet alleen…
Althans, dat was toen zo. Sindsdien is er – mogelijk – een en ander veranderd. Wie weet zijn precies die ouders nu ergens een middelbare school onveilig aan het maken en is de rust wel wedergekeerd. Of ook niet…
Wat dat betreft hadden we nog geluk… wij kunnen kiezen. Kinderen mogen nu nog maar op één school tegelijk worden ingeschreven. Wat zou jij doen als je negatieve dingen hoort over de school die jij zorgvuldig hebt uitgekozen? Waardoor laat jij je beïnvloeden in die keus?