Volgende week is het zo ver. Zoontje is nog net geen vier, maar mag wel al zijn eerste ochtend komen wennen op school. Stiekem is dat gewoon meteen de eerste ochtend. En de dag na zijn verjaardag mag hij 's middags ook komen. (Daar ben ik het nu al niet mee eens...)
Vandaag besloot ik samen met de kinderen alvast naar school te wandelen, precies zo rond de tijd dat de woensdagochtendlessen voorbij waren. Niet meer echt om de sfeer op te snuiven, want daar ben ik te laat mee (we hebben School 2 inmiddels afgezegd - als je hier meer over wilt lezen, zie de link helemaal onderaan!), maar vooral zodat hij zijn klaslokaal vast ziet, misschien zelfs wat kindjes en in elk geval de juf. Nou ja, een van de twee, dan.
Leuk idee. En een goed idee, ook. Zo kan Zoontje vast rondkijken zonder dat hij daar meteen al moet blijven, zonder dat er iets van hem verwacht wordt. Want volgende week is het in een keer raak, en dan moet mama naar huis en hem daar laten. (Ik wil niet ik wil niet ik wil niet!)
Zo kwamen we dus vlak voor de schoolbel aan. Er stonden wat ouders buiten te wachten; eigenlijk maar vrij weinig (voor een school met 1100 leerlingen). Misschien moet de rest allemaal naar de BSO, geen idee. De gangen zijn vrij smal als je met kinderwagen komt, zeker rond ophaaltijd. Moeders houden soms wel en soms niet de deur voor je open, en als je dank je wel zegt, reageren ze bijna zonder uitzondering niet. Niet eens met een hoofdknik.
Bij de kleuterklasjes (er zijn er elf) stikt het van de mensen. Het kost moeite daar met een kinderwagen langs te komen, en we moeten naar het lokaal helemaal aan het einde, waar de instroomgroep zit. De kleutergang wordt halverwege onderbroken door een dwarsstraat waar de grotere kinderen met een rotgang langs ons rennen en duwen en trekken. Zoontje staat er nogal beduusd bij, die is dergelijke drukte helemaal niet gewend. Ik loods hem tussen de kinderen door het tweede deel van de gang in.
Daarvoor moeten we eerst langs klasjes van groepen 3 en 4. Eenmaal bij het juiste lokaal, zien we dat er behalve de juf en een andere moeder niemand meer is. We zeggen gedag en stellen ons voor; de andere moeder kwam ook even kijken met een jongetje dat volgende week gaat 'oefenen'. Dat jongetje gaat meteen spelen met het Ikea-keukentje.
Mijn jongetje niet. Zoontje kijkt wat rond en is zeer terughoudend. Hij heeft het ook vrij snel alweer gezien en wil naar huis. Hij zegt het leuk te vinden en er staat allerlei speelgoed, maar hij is natuurlijk geen peuterspeelzaal of KDV gewend. We kletsen heel kort met de juf - want die andere moeder wil ook aandacht, en ook al haak ik in op iets wat ze zegt, ze negeert me. Juf maakt nog een opmerking in de richting dat Zoontje zijn slaapje 's middags wel gaat/moet afleren als hij op school zit. Alsof ze er haast mee heeft.
Zoals gezegd, had zij voorgesteld dat hij na een week ook een middag blijft. Een vriendin van mij zegt - terecht - dat het helemaal niet gek is om van hem pas in september te verlangen dat hij hele dagen meedraait. Lijkt mij ook een beter idee, als ik zie dat hij 's middags zijn slaapje nog echt nodig heeft. Anders krijg ik hem om drie uur mee naar huis en slaapt hij tot aan het avondeten. Dat lijkt me ook geen echt goed plan.
