'Mary' is nog niet helemaal weg. Gelukkig voel ik me nu niet meer zo ziek dat ik geen muziek kan verdragen en ik probeer haar nu te verjagen met Maroon 5. Als ik moet kiezen, dan toch liever Adam Levine in m'n hoofd, laten we eerlijk zijn.
Gisteren nog best een leuke verjaardag gehad. Niet gaan werken, dat leek me nog even niet slim. Niet nadat ik bekaf was alleen al na het haren wassen. Maandag zal ik er weer aan moeten geloven. Ik moed de moed nog bij elkaar sprokkelen, maar ik heb precies lang genoeg de tijd gehad om weer van het ene uiterste - ik moet stoppen met die baan en snel ook - naar het andere uiterste - laten we kijken of het niet eerst nog te redden valt - te gaan. Het werk op zich is leuk en ik moet gewoon wat meer rust en tijd hebben om me daarmee bezig te houden. Dus moet ik meer werk uitbesteden, aan wie dan ook. Zou hoog tijd worden, tenslotte.
Zoveel heb ik in een mailtje aan mijn baas ook laten doorschemeren gisteren. De mail zelf is zes keer herschreven. En dan krijg je niet eens een reactie. Ben benieuwd of hij hem überhaupt wel heeft gelezen of er iets mee doet. Mij best als hij het niet doet. Ik kan bewijzen dat ik het gemeld heb en ik moet gewoon gas terug nemen. Nog meer, ja. (Zo zal hij het ongetwijfeld zien.)
Maar de spelletjes en de apparaten en de tests, de stukken... het is leuk werk. Als ik dan al moet werken, dan is dit wel leuk werk om te doen. En nee, dus niet meer dagen per week naar kantoor - daar zat ik heel even over te twijfelen, omdat je je op die manier beter kunt richten op het werk en verder niets. Maar met drie dagen kdv blijft er ook minder geld over per maand en dan is die balans weer scheef. Ik denk nog steeds dat ik genoeg te bieden heb waardoor mijn baas me niet kwijt zou moeten willen (of dat ook zo is, is een tweede).
Dus ik zie wel wat er gaat gebeuren. Als ik maar op mezelf pas, dat is belangrijk. En ik wil dus geen gezeur over de dagen dat ik er niet ben. Als ik niet op kantoor ben, kan ik dus ook niet naar afspraken. Zo moeilijk is het niet.
