Er gaat geen dag voorbij of er staat wel iets over die tandartstarieven bij het nieuws op internet. En terecht. Ik moet zeggen dat gisteren die hele begroting - die ik geloof ik verplicht ben te krijgen als de behandeling boven 150 euro uitkomt - niet ter sprake is gekomen. Ik heb me er van tevoren vreselijk over opgewonden, maar uiteindelijk dacht ik toch ook: dit moet gebeuren, daar valt niks aan te doen. En betalen moet ik het toch deels zelf. Tenzij de minister ineens het licht ziet en de hele proef stopzet of in elk geval zorgverzekeraars verplicht het allemaal te vergoeden zolang haar domme experiment loopt.
Maar goed, wat ik eigenlijk wilde zeggen was: ik heb het overleefd. En dan bedoel ik vooral die anderhalf uur waarin ik mijn zoontje alleen thuis heb gelaten met mijn moeder als oppas, niet zozeer de tandarts zelf. Zul je net zien dat de kleine dus iets nieuws kan en dat als eerst aan haar laat zien, hè? Ja, het optrekken - waarvan ik al voorspelde dat het niet lang meer zou duren - dat had hij gisteren ineens onder de knie, precies in die anderhalf uur dat ik even niet thuis was. Ja, mooi.
Hij had natuurlijk vlak voor ze kwam geslapen, dus de kans dat hij die tijd slapend doorbracht was al verkeken. Alles ging verder goed, alleen was hij ontzettend druk, zei ze. Ze wist niet of dat kwam doordat ik zo lang weg was of dat hij misschien altijd zo is? Ik grijnsde alleen maar. Ze heeft hem ook maar uit de box gehaald toen hij zo druk bleef met optrekken en ze liet hem op de grond kruipen en scharrelen. Ja, die kurken pannenonderzetters blijven leuk, net als zo'n beetje alles waar die kleine vingertjes bij kunnen.
Maar goed, de tandarts heb ik ook overleefd. Het was wel heftig, ik heb thuis 's avonds maar paracetamol gepakt tegen de pijn. De verdoving links, degene waarvoor ik iets eerder moest komen, om half twee al, was pas 's avonds om zeven uur uitgewerkt. De verdoving rechts, die ze later gaf, was veel sneller weer verdwenen. Er komt nu nog een behandeling aan, over drie weken. Ze ziet nog meer 'vlekjes', oftewel potentiële gaatjes. Een daarvan zit tussen mijn achterste kies en de verstandskies. Ze stelde voor die laatste maar te trekken, dan kon ze er beter bij. Ja-haa. Ik weet ook wel dat het daar krap is, maar dit vind ik geen optie.
Het zou echter kunnen zijn dat het gaatje in die kies ook al een beetje in de verstandskies aanwezig is, omdat het daar zo krap is en moeilijk bereikbaar voor het schoonmaken. Dan zit ik dus ten eerste met gedoe omdat ze er slecht bij kan en ten tweede kan het zijn dat ze ontdekt dat die verstandskies dus ook een vulling nodig heeft. Ik snap dat twee vullingen duurder zijn dan eentje, maar om nou een goede verstandskies te trekken zodat je er beter bij kunt en omdat er misschien ook wel een gaatje zit, nou nee. Hij was juist zo mooi achter het rijtje naar beneden gekomen, waar hij niet in de weg zat en mijn gebit niet in de vernieling drukte. Nee, dan maar een nog wat hogere rekening. Alsof dat nu nog uitmaakt.
