Boordevol. Ik zou een monatoetje kunnen zijn. Ik zit boordevol ideetjes en plannen en dingen die ik nu wil doen en later wil doen en ooit nog eens wil doen. Soms is het een beetje teveel. Niet alles is trouwens realiseerbaar, dat realiseer ik me best. Maar het nooit kwaad van alles te willen, te dromen en ambities te hebben. En sommige andere dingen dan lekker even te vergeten.
Ik heb een stuk of dertig twitter-accounts 'gevolgd' vandaag. Lijsten aangemaakt om de inkomende stroom berichten een beetje te sorteren. Niet dat er heel veel interessants tussen zit, hoor. Het is vooral een makkelijke en leuke manier om berichtjes te sturen en korte opmerkingen te lanceren. Althans, zo zie ik het. Accounthouders die standaard berichten plaatsen met een link erin naar pagina's of plaatjes sla ik meestal over. Twitter in de ochtend bij een bak koffie: het is net een krant, maar dan light.
Gek genoeg merk ik nu al dat het best verslavend kan zijn. Nogmaals, niet omdat de berichten nou zo super interessant en boeiend zijn. Maar vooral omdat ik verder toch maar een website of drie had die ik standaard dagelijks bekeek als ik eventjes niks bijzonders wilde doen. Nu met twee accounts komt daar wat meer variatie in. Maar het blijft afleiding.
Ik heb een van de pr-bureaus waarmee ik bij mijn oude werkgever werkte gevraagd naar hun beleid voor testproducten. 'In principe alleen voor media', luidde het antwoord. Dat ben ik niet meer, wordt daarmee ook meteen even onderstreept. Als ik reviews wil maken en op mijn website plaatsen, dan moet ik ze of maar uit mijn duim zuigen, of maken van producten die ik toch koop of eventueel wachten tot alle media klaar zijn met de producten en vragen of ik dan nog even ermee mag spelen. Ja, de portokosten van het terugsturen zijn het al niet waard. Want terugsturen zal moeten, helaas.
Maar ik heb nog genoeg ideetjes over voor mijn website. Ik wil me eigenlijk het liefst vooral richten op de vertalingen, maar ik wil op mijn eigen site straks ook laten zien dat ik van diverse markten thuis ben. Laten zien dat ik bij blijf met productnieuws, dat ik nog steeds weet wat hip is en welke laptop Samsung als nieuwste in de winkel heeft liggen. Tegelijkertijd vraag ik me af of het zin heeft. Niemand zal mijn site bezoeken voor dergelijke nieuwtjes, dus dan doe ik mezelf alleen een hoop werk aan en waarvoor?
Stiekem komen er namelijk steeds meer second thoughts naar boven borrelen. Over het blijven schrijven voor mijn voormalige werkgever. Toegegeven, ik moet eerst afwachten hoe het gaat met de betaling van alles wat er open staat. Maar ik zou wel een heel dikke schedel hebben als ik erop vertrouw dat alles bij mij wel netjes op tijd betaald wordt als dat bij niemand anders gebeurt of gebeurd is. En daar maak ik me wel zorgen om. Ik ga niet maand na maand voor die kerel aan de slag als ik een maand of tien op mijn geld moet wachten elke keer. En maar btw vooruit betalen.
Als ik hoor hoe het huidige nummer van mijn oude blaadje in elkaar geflanst is, driedubbelendwars over de deadline heen en met een freelanceredacteur die veel meer moet doen dan hij verwacht had en dus ook veel meer tijd kwijt is dan hij had gehoopt, dan is dat niks nieuws voor mij. Er is dus niets veranderd. Had ik ook niet verwacht, hoor. En het is - voor mij - fantastisch dat het blad de deadline nog steeds niet gehaald heeft en er van alles blijft liggen nu de baas er zogenaamd zelf mee bezig is. Ik kreeg toch meer gedaan dan hij, en netter en inhoudelijk goed, ondanks het kolven en het thuiswerken (of juist dankzij?).
Maar goed, op diezelfde manier dat ze nu met het blad omgaan, gaan ze ook met mij om. Dat was waarschijnlijk al die tijd ook al zo met andere freelancers, maar ik heb nooit eerder zelf aan deze kant gezeten met dit bedrijf. Het eerste nummer is net naar de drukker en ik krijg van niemand een deadline voor nummer twee door. Terwijl ik wel artikelen moet inleveren. Mits de baas dat niet alweer vergeten is. En het doorgegeven heeft aan degene aan wie hij ook de hele planning alweer uitbesteed lijkt te hebben. De Mystery Shopper is ondanks vele waarschuwingen en herinneringen van mijn kant nog steeds niet aangestuurd. De kopij had er nu al moeten zijn. Goed geregeld.
Ik vraag me dus af hoelang ik nog met ze in zee wil blijven gaan. Wat mij betreft is het water te koud.
