We zijn nu al zo vaak bij Schiphol gaan kijken naar vliegtuigen die vertrekken of landen, dat we nu eens besluiten die toestellen van dichtbij te gaan bekijken, bij Aviodrome in Lelystad. Bij aankomst ziet zoontje meteen al wat vliegtuigen voor de deur van het museum. We hoeven niet lang te wachten bij de kassa, maar mogen voor ons kind van vier al wel bijna de volle mep betalen. Wat niet erg zou zijn als je waar voor je geld kreeg, maar dat gevoel hadden wij, voor een kind van zijn leeftijd, helaas niet.Aviodrome is in eerste instantie een luchtvaartmuseum. De tentoonstelling begint met veel informatie en tekst en borden en heel oude beelden. De paar borden die ertussen zijn gezet met verwijzingen naar de vliegtuigjes van Disney's Planes zijn wel leuk, maar voor onze net-kleuter niet boeiend. Het wordt pas interessant als er echte, complete vliegtuigen te zien zijn. Maar ja, voor een kind van vier is een vliegtuig een vliegtuig. Dat ze steeds een beetje groter worden ziet hij ook wel, maar na de vijfde keer 'zo hé, wat een grote!' is de lol daar wel van af.
Precies op dat moment komen we bij een speelhoekje, een soort klim- en klautergeval met een aparte ingang voor de kleintjes en de wat grotere kinderen. Maar nee, dat vindt hij meteen al niks, dus heeft hij hier niets te doen. In de grote hal staat eveneens een speelconstructie die echt alleen voor oudere kinderen is (en zelfs die komen met zo'n vaart van de glijbaan af dat ze zich bezeren - we zien er drie vallen en huilen).
Buiten staan uiteraard nog meer vliegtuigen, en daar mag je dan ook in kijken. Leuk, maar zoontje heeft dat binnen al een paar keer gedaan en ook al loopt hij wel met grote stappen de Boeing in, hij is zijn enthousiasme nu wel aan het verliezen. Wel ziet hij buiten kleine vliegtuigjes met trappers, die rond een parcours gaan. Dat lijkt hem heel leuk, maar hij mag er niet in omdat hij te klein is. Ja, dat is een volledig logische verklaring (voor ons, niet voor hem), maar weinig aanvaardbaar omdat er zojuist een ander klein kind wel is toegelaten samen met zijn vader, die hem duwt.
De souvenirshop - ook altijd een geliefde attractie - had een ruim aanbod, maar wel voor prijzen waar je u tegen zegt, en dat ook voor speelgoed dat je in elk winkelcentrum goedkoper vindt. Jammer dus dat de pilotenpet (weliswaar van stevig materiaal) bijna even duur was als een kindertoegangskaartje. Een simpele versie daarvan voor een paar euro was mooi geweest.
Al met al hebben we hier ongeveer drie uurtjes doorgebracht, maar er was eigenlijk niet zo heel veel waar ons kind echt wat aan had. Toegegeven, het theater is hij niet in geweest, maar de rest van het museum is duidelijk gericht op oudere kinderen. Ik zou zelfs zeggen: 7+. Voor een kind van drie of vier is er niet zo veel te beleven.
+ je mag in (sommige) vliegtuigen kijken
+ je kunt deurtjes van keukenkluisjes openen en sluiten
- veel tekstuele informatie (gericht op volwassenen)
- 'kindertafief' geldt al vanaf 3 jaar (zonder dat er voor die jonge kinderen veel te doen is)
- de speeltoestellen zijn met name voor oudere kinderen
- sommige oude toestellen stinken vreselijk
- souvenirshop: groot aanbod, maar alles zeer prijzig
- versnaperingen: eveneens behoorlijk prijzig
- verschoonruimte is het invalidentoilet, er is geen kinder-wc